دلی که به من ندادی

ﻣـﻴﺮم از ﺷﻬﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻳﻪ ﻛﻮﻟﻪ ﺑﺎر از ﺧﺎﻃﺮه ،

‫دل ﻣﻦ ﻣﻮﻧﺪه ﭘﻴﺸﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﭘﺎﻫﺎم ﻣﺴﺎﻓﺮه ،

‫ﻣﻴـﮕﺬره ﻫـﻤﺮاه ﺟـﺎده ﻳﺎد ﺗﻮ از ﺗﻮ ﺧﻴﺎﻟﻢ ،

‫ﺗﻮی راه درﻳﻎ از اﺑﺮی ﻛﻪ ﺑﺒﺎره واﺳﻪ ﺣﺎﻟﻢ ...

‫ﺗﻮی ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪی اﻳﻦ ﺷﻬﺮ دارم از ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻳﺎدی ،

‫ﻣـیﺳـﻮزوﻧـﻪ ﻣـﻨﻮ ﻳـﺎدِ دﻟـی ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادی ...

‫راه ﻣﻴـﺎﻓﺘﻢ بی ﻫﺪف، ﻣـﻘﺼﺪ راﻫـﻮ ﻧمی دوﻧﻢ ،

‫ﻛﺎش ﻣﻴﺸﺪ آروم ﺑﮕﻴﺮم ولی اﻓﺴﻮس ﻧمیﺗﻮﻧﻢ ... 

‫ﻛﻮ ﻳﻪ ﻗﺎﺻﺪک ﺗﻮ ﺟﺎده ﻛﻪ ﺑﺸﻪ ﻫـﻤﺴﻔﺮ ﻣﻦ ،

ﻣﻦ ﻳﻪ ﻗﺼﻪام ﻛﻪ ﺟﺪایی ﺷﺪه ﻓﺼﻞ آﺧﺮ ﻣﻦ ...

‫

‫ﺗﻮی ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪی اﻳﻦ ﺷﻬﺮ دارم از ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻳﺎدی ،

‫ﻣـیﺳـﻮزوﻧـﻪ ﻣـﻨﻮ ﻳـﺎدِ دﻟـی ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادی ...

‫ﻣﻴﺮم و ﮔﻢ ﻣﻴﺸﻢ آﺧﺮ ﺗﻮ ﻏﺮوبِ دﺷﺖ ﻏﺮﺑﺖ ،

‫ﻧـﻤـیﺗـﻮﻧـﻢ ﻛـﻪ ﺑـﻤﻮﻧﻢ ﺗﻮی ﺷﻬﺮ بی ﻣﺤﺒﺖ ...

‫ﺗﻮی ﻫﺮ ﮔﻮﺷﻪی اﻳﻦ ﺷﻬﺮ دارم از ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻳﺎدی

‫ﻣـیﺳـﻮزوﻧـﻪ ﻣـﻨﻮ ﻳـﺎدِ دﻟـی ﻛـﻪ ﺑـﻪ ﻣﻦ ﻧﺪادی ...  

... انتظار ...

تو همون حسِ قریبی که همیشه با منی ...
تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی ... 

تو امیدِ انتظاری تو دلهای نا امید ،
مثلِ دیدنِ ستاره تو شبهای نا پدید ... 

چه غریبونه گذشتن جمعه های سوت و کور ،
هنوز اما نرسیدی ای تجلی ظهور ... 

با توام ...!  

با تو که گفتی تکیه گاه عاشق هایی ،
میدونم یه دنیا نوری ، ساده ای بی انتهایی ... 

مثل لالایی بارون تو کویر بی صدایی ، 
تو خود عشقی میدونم ، ناجیِ فاصله هایی ...  

تو همون حسِ قریبی که همیشه با منی ...
تو بهونه ی هر عاشق واسه زنده بودنی ... 

عمریه دلم گرفته ، گله دارم از جدایی ،
غایب همیشه حاظر تو کجایی ، تو کجایی ...؟؟!  

 

اللهم عجل لولیک الفرج